Preview Mode Links will not work in preview mode

در جستجوی هوش اخلاقی | In Search Of Ethical Intelligence


May 10, 2021

تجربه‌ي نزديك مرگ يا (NDE)، امروزه به‌طور قابل‌توجهی در کتاب‌ها، جراید و حتی مجلات علمی، به‌خصوص روان‌پزشکی، مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سئوال هایی را در ذهن هر یک از ما ایجاد می کند که نیاز به جواب های منطقی دارد.

واقعاً تجربه‌ي نزديك مرگ را چگونه مي‌شود تعبیر و تفسير کرد؟

سؤالي كه برای بسياري از دانشمندان، خصوصاً دانشمندان عصب‌شناس مطرح است، اين است كه:

آيا آگاهی انسان به «چیزی» غير از جسم و مغز بستگي دارد؟

اين همان سئوالي است كه در اولین اپيزود و در مورد حادثه ايي كه براي آقاي فنيس گيج رخ داده بود مطرح كرديم.

در دهه‌ي ۱۹۶۰، پزشکان ‌توانستند با استفاده از روشي، بیمارانی را که دچار ایست قلبی ‌شده بودند، دوباره به زندگی بازگردانند. بیمارانی که پيش از آن محكوم به مردن بودند، حالا مي‌توانستند دوباره به دنياي زنده‌ها برگردند.

اما واقعیتی که خود محققان هم از آن بی‌خبر بودند این بود که، آنها به کمک این روش نجات‌بخش، این امکان را برای گروهی فراهم آوردند که احوالات سفر بین دو دنیا را تجربه کنند. کسانی که توانسته بودند به آن طرف پرده نگاهی اجمالی بیندازند و دوباره به این دنیا برگردند و سرگذشتشان را بازگو کنند. امروزه تعداد این افراد از مرز یک میلیون نفر فراتر رفته است.

با اینکه قدمت تجربه‌ي نزديك مرگ (NDE) به قدمت وجود بشر در تاریخ مي‌رسد، ولی این معماي حل نشده در طول تاریخ، اخیرا مورد توجه جامعه علمی قرار گرفته است.

يكي از قديمي‌ترين موارد مستند در رابطه با تجربه‌ي نزديك مرگ، در كتاب جمهوري افلاطون و به داستان يك سرباز مربوط مي‌شود.

سرباز در جنگ مجروح مي‌شود و او را كشته در نظر مي‌گيرند و طبق رسم آن زمان، جسمش را براي سوزندان روي سكوي ويژه‌اي قرار مي‌دهند. اما درست قبل از روشن كردن آتش، آثار زندگي در او ظاهر مي‌شود و آنچه را بر او گذشته بود، بازگو مي‌كند. او چگونگي رفتنش به قلمروي ماوراي زمين را تعريف مي‌كند. جاي زيبايي كه كردارهاي نيك و بد ارواح در دوره‌ي اقامتشان روي كره‌ي زمين، داوري و ارزيابي مي‌شوند.

اين سرگذشتي بود كه افلاطون آن را بسيار مهم و در خور توجه تلقي مي‌كرد. افلاطون در میان سایر شهرت هایش، پدر مقوله ی تجربه نزدیک به مرگ در جهان غرب هم تلقی می شود، او بر اين باور بود كه ما از جايگاهي وراي اينجا به اين دنيا مي‌آييم.

همان جايگاهي كه سرباز هنگام تجربه‌ي نزديك مرگ مشاهده كرده بود. علاوه بر آن، افلاطون عقيده داشت كه اگر به عمق درون خودمان فرو برويم، مي‌توانيم خاطرات حضورمان در عالم معنا را دوباره به ياد بياوريم و اگر به چنین خاطراتی اعتماد کنیم و به آنها توجه داشته باشیم، نگرش تزلزل ناپذیری نسبت به عالم معنا به دست خواهم آورد.



ويمی‌توانید قسمتی از مستند نجات یافتن از مرگ‌ را در لینک زیر مشاهده کنید

https://www.instagram.com/p/COsLfEVjnik/?igshid=1u3q59egjvkb9